De meeste Volkswagens hadden in de beginperiode geen benzinemeter aan boord, het benzineniveau moest met een meetlat in de tank worden gemeten. Alleen bij de meest luxe uitvoeringen was er destijds al een elektrische benzinemeter aanwezig, maar het overgrote deel moest het doen zonder deze luxe.
Half jaren 50 werd bij de Kever een benzinekraan met reservestand toegepast, nu kon vanuit je bestuurderstoel de reserve aanspreken als de wagen zonder benzine kwam te staan, net genoeg om het eerstkomend benzinestation te bereiken. Dit systeem is voor de goedkoopste uitvoering van de Kever zelfs t/m 1969 toegepast geweest.
De Karmann Ghia, Type 3 en de Bus zijn vanaf 1955 standaard uitgerust geweest met een benzinemeter, deze was in de beginperiode voor de meeste modellen mechanisch en later gewijzigd naar elektrisch.
De mechanische meters zijn zeer degelijk, er kan bijna niets aan kapot. Het is alleen de bedieningskabel die soepel moet blijven bewegen, als dit niet meer goed verloopt, ligt de oorzaak meestal aan inwendige corrosie. Aangezien de kabel niet als los deel is te vervangen, zal je een nieuwe benzinetankmeter moeten aanschaffen.
De elektrische meter is een zwakker instrument, ga wel eerst op onderzoek uit waar het probleem zich heeft voorgedaan, het kan ook in de vlotter of de stabilisator liggen. Het klakkeloos vervangen van de meter resulteert dan weer in hetzelfde probleem.
Nuttige informatie uit Paruzzi magazine en van ons YouTube kanaal :
Kijk voor nog meer technische artikelen op de pagina Paruzzi Magazine